NOWINKI GRUPOWE

Drodzy Rodzice!

Dzieci mają za sobą pierwsze tygodnie w przedszkolu! Dla niektórych z nich, to pierwszy kontakt z przedszkolem, liczną grupą rówieśników, z Nauczycielami, z zasadami i regułami postępowania w nowym miejscu. Dla innych, to kolejny rok w grupie przedszkolnej, a mimo to, spotkali się z wieloma nowościami i nowymi zasadami, które muszą zapamiętać i respektować dla dobra swojego i innych . Są starsze wiedzą i potrafią więcej, i wszystkie przygotowują się (choć niekoniecznie jeszcze świadomie) do tego, by przekroczyć próg szkoły i podjąć wyzwania ucznia. Oczywiście każdy rocznik w swoim czasie.

Wspieramy wszystkie dzieci wykorzystując ich naturalną ciekawość świata i różnorodne zdolności. Chcemy je uczyć tego, co najważniejsze, chcemy by posiadły niezbędne umiejętności do radzenia sobie na co dzień, by przygotowały się do roli ucznia, by rozwijały swoją niepowtarzalną osobowość, swoje uzdolnienia.

Dzieci w tym wieku przede wszystkim się bawią, ale zabawy zarówno te dydaktyczne, jak i ruchowe i różnorodne gry są dla nich jednocześnie procesem intensywnego uczenia się. Podczas zabaw dzieci są niezwykle aktywne i w ten sposób zbierają ogrom doświadczeń sensoryczno – motorycznych, poznawczych i emocjonalno – społecznych, a to baza dla ich rozwoju. Wspólnie możemy im pomóc nazbierać tych dobrych doświadczeń jak najwięcej.

Jak wspierać dziecko?

Trzeba wierzyć w to, że dzieci poradzą sobie w przedszkolu! Dzieci łatwo „zarażają się” emocjami dorosłych, także tymi niewypowiedzianymi. Nie należy „zarażać” ich strachem i obawami jak sobie poradzą. Są „zaprogramowane” tak by sobie radzić! Trzeba je tylko w tym mądrze wspierać. Nie warto wyręczać dzieci w czynnościach, które mogą i potrafią same wykonać ( czasem tylko potrzebują niewielkiej pomocy dorosłych). W przedszkolu potrafią wykazać już wiele samodzielności. Warto tę samodzielność wzmacniać, nawet za cenę poświęcenia większej ilości czasu np. na nakrywanie do stołu czy sprzątanie po zabawie. Wyręczanie może łatwo doprowadzić do wyuczonej bezradności!

Zachęcamy dzieci i rodziców do częstego zaglądania na naszą stronę, gdzie będziemy zamieszczać aktualne informacje, zdjęcia oraz tematykę  zajęć na dany miesiąc.

Życzymy wytrwałości i cierpliwości.

O  nas

                      Pierwsza  grupa to starszaki , bardzo duże rozrabiaki.

                   Pracowitość w sobie mamy, bo się pszczółki nazywamy.

                       W naszej sali tak jak w ulu, praca już od rana wre,

              każda pszczółka nowy wierszyk lub piosenkę poznać chce.

                My lubimy swe przedszkole, tańczyć, śpiewać no i grać,

              My po prostu zawsze chcemy, jak najwięcej z siebie dać!!!

Nasza wychowawczyni to pani Ela

 

O nas

   Druga grupa to „ Zajączki” –  3- 4 latki, które rozpoczynają swoją przygodę z przedszkolem.

Zając zwierzakiem jest wyjątkowym,
długie ma uszy na czubku głowy.
Tymi uszami wciąż nasłuchuje,
czy nikt na niego dziś nie poluje.

Oczka ma śliczne, ogon mięciutki,
i zawsze lubi być wesolutki.
Skacze wysoko, pełno go wszędzie,
szczęśliwy zając niech zawsze będzie.

Grupa naszych zajączków liczy 19 dzieci. Wkraczając w świat przedszkolaka, poznają najbliższe otoczenie głównie poprzez zabawę. Uczą się wielu różnych ciekawych rzeczy, przede wszystkim samodzielności, podstawowych czynności z zakresu higieny osobistej, zasad dobrego przedszkolaka.

Wszelkie działania maluszków zmierzają do poznania siebie, dostrzeżenia innych, odkrywania świata. Pomocą służą kąciki tematyczne, w których dzieci spędzają dużo czasu. Wychowankowie tworzą swoje pierwsze budowle z rozmaitych klocków oraz trasy dla samochodów. Każdy dzień w przedszkolu to nowe wyzwania i doświadczenia. Na wspólnych zajęciach śpiewają, tańczą, uczą się wierszyków, rysują, malują farbami, wyklejają, lepią z różnych mas. Bardzo lubią zabawy ruchowe, organizowane w sali przedszkolnej jak i na placu zabaw.   Po dniu „ciężkiej pracy” 🙂 relaksują się i odpoczywają słuchając bajek lub muzyki relaksacyjnej.

Nasza wychowawczyni to pani Dorota

 

          Grupa-Pszczółki.-456-l-wrzesień-2020r.-.-Tutaj-pobierz-1 (2)

Grupa-Zajączki-gr-34-l.-wrzesień-2020r.Tutaj-pobierz (1)

 

 

 

 

Drodzy Rodzice!

Dzieci w grupie przedszkolnej uczą się wspólnej, wytrwałej pracy nad powierzonymi zadaniami i niejednokrotnie takie sytuacje stają się okazjami do konfliktów. Dziecko staje bowiem w sytuacji, gdy koleżanka lub kolega inaczej rozumie okoliczności, chce czegoś innego. Do dziecka dociera więc, że na te same rzeczy i zdarzenia można spojrzeć inaczej. Proces spojrzenia na sprawy z perspektywy drugiej osoby jest długi i bywa bolesny. Jednak to właśnie te sytuacje kontaktu z drugim małym człowiekiem (partnerem) i jego punktem widzenia danej sytuacji ( inny niż jego własny) uczą otwartości na ludzi i świat. Uczą też godzenia różnych punktów widzenia i wspólnego rozwiązywania sytuacji konfliktowych, bo przecież, by być razem na co dzień, dzieci muszą nauczyć się te różne punkty widzenia uzgadniać ( oczywiście na miarę dziecięcego świata spraw i zdarzeń). Uczą się w ten sposób współpracy i współdziałania mimo różnorodnych punktów widzenia.

Jak wspierać dziecko?

Warto pomagać dziecku w rozumieniu perspektywy drugiej osoby. Przedszkolak jest na etapie egocentrycznego ujmowania świata i jest to normalny etap rozwojowy.

W różnych sytuacjach proponować dziecku „postawić” się na czyimś miejscu. Co byś zrobił gdybyś to ty …, jak ty byś postąpił gdyby …, jak myślisz jak on się czuł…, itp.

 

 

   Grupa-Pszczółki.-456-l-październik-2020r.-.-Tutaj-pobierz-2

Grupa-Zajączki-gr-34-l.-październik-2020r.Tutaj-pobierz (1)

                                                                                                                                                                                                                                 

 

 

Drodzy Rodzice !        

Dzieci w wieku przedszkolnym nie mają jeszcze ukształtowanego poczucia odpowiedzialności za siebie i za innych oraz za rzeczy swoje i innych. Kierują się przede wszystkim nakazami i zakazami dorosłych, darząc ich zaufaniem i traktując ich jako autorytet. W miarę jak zaczynają pojmować zasady sprawiedliwości i obowiązku, wzrasta ich udział w kierowaniu swoim postępowaniem. W jaki sposób dziecko uczy się odpowiedzialności? Nie ma, niestety, jednej cud recepty. Dziecko uczy się przede wszystkim w domu, patrząc na wzorce, którymi jest otoczone. Lekcja odpowiedzialności jest poprzez uczenie wywiązywania się z prostych, codziennych obowiązków. Niezwykle ważne jest, by dorośli wspierali ten proces wzrastania w poczuciu odpowiedzialności i na przykład nie wyręczali dziecka, raczej przypominali o obowiązkach, służyli wsparciem, radą, pomagali, pokazali. Wyręczanie dzieci może ostatecznie doprowadzić do ukształtowania postawy wyuczonej bezradności. Dzieci, które są wychowywane w poczuciu odpowiedzialności, lepiej radzą sobie w codziennym życiu, mają lepszy kontakt z rówieśnikami i podejmują mądrzejsze decyzje.

DOMOWE OBOWIĄZKI DZIECI –  Listopad 2020r. Tutaj pobierz list (6)

 

  Grupa-Pszczółki.-456-l – listopad-2020r.-.-Tutaj-pobierz-1-2.odt

 

 Grupa -Zajączki – 3, 4 latki.- listopad -Tutaj pobierz

 

 

 

 

 

Drodzy Rodzice!

Mikołajki do radosny czas! I znakomita okazja, by kształtować w dzieciach radość bycia obdarowywanym, jak i obdarowywania innych. Warto zachęcić dziecko, aby przygotowało drobny upominek/ prezent dla kogoś. Najpierw wspólnie zastanówcie się co tej osobie sprawiło by radość. Warto przy tym pamiętać, by od najmłodszych lat uczyć dzieci właściwego stosunku do rzeczy materialnych. Na przykład nie niszczenie dla samego niszczenia, cieszyć się z posiadanych rzeczy, ale nie przechwalanie się nimi. By dziecko szanując posiadane rzeczy nie przywiązywało do nich nadmiernej wagi, aby nie mierzyło wartości własnej i wartości drugiego człowieka na podstawie tego, co posiada. Codzienne przebywanie z koleżankami i kolegami stwarza doskonałe okazje, by ćwiczyć te umiejętności.

Podczas rozmów np. o marzeniach (prezentach) pod choinkę i podczas codziennych sytuacji warto uczyć dzieci dokonywania wyborów (np. wybierz jedną, dwie rzeczy, które chciałbyś dostać pod choinkę) . Ale mogą to być wybory typu: wybierz co chciałbyś zjeść na deser; w co się ubrać; jaką książkę poczytamy przed snem itp. Dziecko powinno uzasadnić swój wybór.

Przedświąteczny czas jest czasem oczekiwania. Dzieci są niezwykle podekscytowane w tym okresie. Zachęcam do wykorzystanie tego czasu na rozmowy i wspólne przygotowywania świąt. Warto zadbać o to, by świadomie kształtować w dzieciach wrażliwość na różnorodność otaczającego świata. Dzieci powinny uczyć się tradycji, które są pielęgnowane w rodzinie, ale jednocześnie uczyć się tego, że tradycje i obyczaje bywają różne nie tylko na świecie, ale i w naszym kraju.

 

Grupa ,, Pszczółki” -4,5,6, latki- Grudzień. Tutaj pobierz

 

  Grupa- ,,Zajączki” -3,4 latki – grudzień.Tutaj pobierz

 

 

 

 

Drodzy Rodzice!

Ostatnie dni dyżuru zimowego oraz mijający tydzień przyniósł szczególną okazję, by uczyć/utrwalić u dzieci wrażliwości na świat przyrody, rozumienia, że człowiek może i powinien dbać o środowisko. Warto rozmawiać z dziećmi o tym, co dzieje się zimą w świecie przyrody. Najlepiej, by rozmowa miała swoją kontynuację w czynach. Zima to m.in. czas, kiedy zwierzęta potrzebują pomocy ze strony człowieka. Można zbudować karmnik, można pójść do parku, by dokarmić np. kaczki…. . Niezwykłą radość sprawia dzieciom obserwacja ptaków i robienie im zdjęć. Ważne by dziecko poczuło , że może mieć swój udział w dbaniu o świat przyrody, by doświadczało poczucia odpowiedzialności oraz poznawało co to znaczy opiekować się kimś.

Przed nami święto Babci i Dziadka. To przepiękne święto oraz doskonała okazja, by opowiedzieć dzieciom o ich rodzinie. Uświadomić im, że składa się ona z wielu różnych osób, które łączy pokrewieństwo i mocna więź. Dzieci uczą się szacunku i życzliwości dla starszych pokoleń. Rozwijają gotowość czynienia dobra. Zwróćmy uwagę na pozytywne, drobne działania dziecka na rzecz innych i chwalmy go za nie. Mówmy dziecku, że jest pomocne i miłe.

Przy tej okazji smutne wspomnienia, oglądane zdjęcia … uczą przeżywania wzruszeń i nastrojów, a przede wszystkim umacniają więzi rodzinne. Wzbudza to w dzieciach radość bycia częścią ważnej wspólnoty, buduje poczucie własnej tożsamości.

Grupa ,, Pszczółki” -4,5,6, latki- Styczeń. Tutaj pobierz

 

Grupa – Zajączki 3,4 latki  – Styczeń.Tutaj pobierz  

 

 

 

 

 

    Drodzy Rodzice!

Coraz częściej skupiamy się dzisiaj na ważnych aspektach rozwoju dziecka – tych związanych z jego emocjami, kompetencjami poznawczymi oraz społecznymi. Kiedy jednak słyszymy o rozwoju dziecięcej wyobraźni, wydaje nam się, że to taki obszar, który nie odgrywa znaczącej roli w uczeniu się i życiu naszych pociech. Tymczasem liczne obserwacje i badania wykazują, że to jeden z ważniejszych elementów zrównoważonego rozwoju. Przeczytajcie proszę artykuł i poznajcie pięć ważnych rzeczy, które my, rodzice możemy zrobić, aby wspierać rozwój dziecięcej wyobraźni.
Wyobraźnia to nie tylko zmyślone historie i niepozorne fantazje na określony temat. Wyobraźnia sprawia, że dziecko staje się otwarte na siebie i innych, na tworzenie nowych rzeczy, kreatywne działanie, różnorodność oraz krytyczne myślenie, czyli umiejętność dostrzegania różnych możliwych rozwiązań oraz interpretacji zjawisk. W dzisiejszym świecie myślenie schematyczne, polegające na podaniu jednej właściwej odpowiedzi oraz postrzeganie świata z perspektywy suchych faktów i liczb, jest pozbawione sensu i wartości. Rzeczywistość, z jaką na co dzień spotykają się nasze dzieci, wymaga od nich zdolności analizowania, wnioskowania i weryfikacji danych, umiejętności opracowywania własnych rozwiązań i szukania nowych dróg. Dlatego zadaniem dorosłych jest wsparcie wyobraźni dziecka i jego naturalnej chęci do tworzenia.

Co mówi o tym nauka? Mózg małego dziecka jest niemal cztery razy lżejszy od mózgu osoby dorosłej, posiada jednak prawie taką samą liczbę neuronów, czyli około 100 miliardów. Co ciekawe, komórki mózgu młodego człowieka są dwa razy bardziej aktywne od komórek mózgu osoby dorosłej. Oznacza to, że dzieci rodzą się ze zdolnością do szybkiego uczenia się i kreowania nowych rzeczy na niezwykle wysokim poziomie. Wyniki badań na temat tak zwanego rozbieżnego myślenia sugerują, że aż 98% dzieci w wieku przedszkolnym ma naturalną zdolność do twórczego myślenia na poziomie geniuszu, jednak po ukończeniu szkoły jedynie 2% osiąga ten wynik. Aby dzieci mogły w sposób optymalny rozwijać swoją inteligencję, warto wzmacniać ich wrodzone możliwości twórcze. Wpływają one znacząco na rozwój poznawczy, emocjonalny i społeczny.
Neurobiolodzy, pedagodzy i psychologowie zachęcają, by wykorzystać tę wiedzę w praktyce i w codziennym kontakcie z dziećmi.

Jak wspierać rozwój dziecięcej wyobraźni? Ponieważ dzieci rodzą się z naturalną ciekawością świata, zdolnością odkrywania i uczenia się, wystarczy je w tej nauce wspierać i podążać za tym, czego potrzebują na danym etapie rozwoju.

Pięć ważnych rzeczy, które możemy zrobić dla dzieci:

1. Pozwalać na swobodną zabawę.

Swobodna zabawa to taka, która nie jest narzucana przez dorosłych. Może odbywać się z ich asekuracją, ale zawsze na zasadach ustalonych przez dzieci.
Swobodna zabawa – uczy je wszystkiego, czego potrzebują, aby prawidłowo i kreatywnie się rozwijać. Jest ważnym elementem rozwoju mowy, kształcenia umiejętności czytania, pisania, liczenia, organizacji przestrzennej, koordynacji ruchowej, zdolności krytycznego myślenia, świadomości siebie i innych, budowania relacji z ludźmi, odwagi, samodzielności i odpowiedzialności.
Podczas swobodnej zabawy w mózgu dziecka aktywują się m.in. hipokamp, neurony lustrzane, układ nagrody i substancje                semiochemiczne, takie jak dopamina i endogenne opioidy, które odpowiadają za dobry nastrój, efektywne uczenie się, trwałe zapamiętywanie nowych informacji, analizę, syntezę i odtwarzanie. Kiedy w mózgu dziecka dominuje dopamina, uczy się ono łatwiej i bardziej efektywnie.
Warto pamiętać, że zabawa ma również wartość terapeutyczną. Wspiera rozwój emocjonalny, psychiczny i społeczny dziecka. Podczas swobodnej zabawy dzieci mają możliwość przyjmowania różnych ról, przepracowywania trudnych emocji i stanów – takich jak strach czy złość, poczucie odrzucenia czy wstydu. Uczą się rozumienia siebie, przeżywania własnych uczuć oraz rozumienia innych. Ćwiczą cierpliwość, empatię i wytrwałość w pokonywaniu nowych wyzwań.

2. Zaakceptować popełnianie błędów.

Jedno z reprezentatywnych badań nad mózgiem wykazuje, że prawdziwe uczenie się następuje wówczas, kiedy dziecko ma możliwość popełniania błędów, bez strachu przed oceną i krytyką ze strony dorosłych.
Zespół psychologów i neurologów z Norwegii odkrył, że w mózgu człowieka po tym, jak popełni on błąd, aktywuje się tzw. układ nagrody, motywujący do wykonania w późniejszym czasie tej samej czynności, ale już prawidłowo. Zapis pracy mózgu w trakcie powtarzania błędnie wykonanego działania pokazuje, że mózg zaczyna skupiać się na szukaniu alternatyw, analizie i znajdowaniu nowych rozwiązań właśnie po to, by ostatecznie poprawnie wykonać dane zadanie.
Można uznać, że mózg traktuje popełnianie błędów jako coś pozytywnego. Jeśli jako dorośli wzmocnimy to działanie, dzieci otworzą się na uczenie się i odkrywanie nowych rzeczy. Kiedy jednak wciąż będziemy je krytykować za to, że znów zrobiły coś źle, zamiast wykorzystywać ich twórczy potencjał, zalejemy je strachem przed działaniem i podejmowaniem nowych wyzwań.

3. Otworzyć się na zadawanie pytań przez dziecko.

Nawet jeśli pytania, które słyszymy, wydają nam się być dziecinnie błahe albo dziwne, warto z szacunkiem się do nich odnosić (nie wyśmiewać i nie obniżać poczucia wartości u dziecka). Należy akceptować je i dostrzegać poziom ich niezwykłości. Aby nie zniechęcić dzieci do ciągłych poszukiwań i fantazjowania, warto docenić ich aktywności i działania. Warto znaleźć czas na spokojną rozmowę, choćby miała trwać zaledwie kilka minut, i obdarzyć dziecko uwagą.
Zamiast: „teraz nie mogę”, „zaczekaj, może później”, „nie mam teraz czasu na takie bzdury”, „co to w ogóle za pytanie?”, lepiej inaczej: „słyszę, że Cię to ciekawi”, „Twoje pytanie jest dla mnie bardzo interesujące”, „dobrze, że o to pytasz”, „zaczekaj, skończę gotować i chętnie z Tobą o tym porozmawiam”, „może poszukamy razem odpowiedzi?” itp. Uważne towarzyszenie dziecku i otwarcie się na jego kreatywność wspierają jego rozwój, pozwalają budować wzajemne zaufanie i wzmacniają naszą relację.

4. Pozwolić na eksperymentowanie.

Ignorowanie pomysłów dziecka i wyrażanie dezaprobaty dla tego, co robi (jeśli nie narusza to niczyich granic ani nie zagraża bezpieczeństwu), działa na nie deprymująco i zaburza rozwój tych struktur w jego mózgu, które odpowiadają za motywację wewnętrzną i produktywne uczenie się.
Kiedy dziecko chce coś poznać (a nie zagraża to jego bezpieczeństwu) i możemy je w tym wesprzeć/asekurować, warto się na to otworzyć. Czasem najmniej lubiane przez nas formy dziecięcej aktywności są dla dziecka najcenniejsze z perspektywy jego potrzeb rozwojowych. Warto każdorazowo pamiętać o tym, że kiedy dziecko doświadcza różnych zjawisk przez samodzielne działanie, angażuje w to wszystkie zmysły. W jego mózgu wydzielają się substancje semiochemiczne, takie jak noradrenalina, dopamina i peptydy – endorfina i enkefalina, które istotnie wpływają na odczuwanie głębokiego entuzjazmu oraz proces efektywnego uczenia się i zapamiętywania.

5. Zapewnić dzieciom poczucie bezpieczeństwa i bezwarunkowej akceptacji.

Bezwarunkowa akceptacja, czyli przyjęcie dziecka takim, jakie ono jest, bez presji i ciągłych oczekiwań, to podstawa rozwoju jego twórczego potencjału i kreatywności. Kiedy dziecko czuje się pewnie i bezpiecznie, wzrasta jego poczucie własnej wartości i sprawczości.
Kiedy natomiast w jego życiu dominuje lęk przed krytyką i nieustanną presją, niemożliwe są proces uczenia się oraz zdrowy rozwój we wszystkich sferach doświadczeń.

Jak mawiał Albert Einstein: „Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona”. I choć ta druga nie pozostaje bez znaczenia w naszym życiu, faktycznie okazuje się, że nie jest jego fundamentem.

 

    Grupa ,, Pszczółki” -4,5,6, latki- Luty 2021r. Tutaj pobierz

 

 

Grupa- ,,Zajączki” – 3,4 latki Luty 2021.Tutaj pobierz

 

 

 

 

 

Drodzy Rodzice !

Pobyt Waszych pociech w przedszkolu daje im wspaniałą okazję do różnorodnych zabaw w grupie rówieśniczej, doświadczania współpracy i współdziałania, otwartości na towarzyszy zabaw i ich pomysły oraz doświadczania bycia przewodnikiem w grupie. W interakcjach z rówieśnikami podczas zabaw ma miejsce wiele procesów wpływających na socjalizację dziecka: pełnienie ról akceptowanych społecznie, uczenie się wzajemne swoich zachowań / reakcji, wpływanie na nie i wywoływanie ich oraz przewidywanie, poznawanie własnych potrzeb, odkrywanie, jakie zachowania sprawiają przyjemność, a co jest przykre dla innych. Podczas zabawy, w atmosferze wspólnego działania, wysiłku, starań, zaangażowania, dziecko oducza się egocentryzmu i egoizmu. Zaczyna liczyć się ze zdaniem / opinią innych osób na temat swojej osoby i swojej aktywności. Troszczy się o jakość wspólnie wykonywanej pracy, uczy się odpowiadać za własne i wspólne działania. Zabawa w grupie rozwija społeczne motywy działania dziecka, uspołecznia je i dyscyplinuje.

 

Grupa ,, Pszczółki” – 4,5,6 -latki marzec – 2021r. Tutaj pobierz

 

 

 

Grupa ,,Zajączki” 3,4 latki marzec 2021r..Tutaj pobierz

 

 

 

 

 

Grupa-Pszczółki-456-latki-kwiecień-2021r.-Tutaj-pobierz

 

 

Grupa ,, Zajączki” -3,4 -latki kwiecień 2021r. Tutaj pobierz

 

 

 

List do rodziców – ,, Zdrowo się odżywiamy.” -20.04.2021r. Tutaj pobierz

 

Drodzy Rodzice !

 

Problem nadużywania urządzeń ekranowych w czasie pandemii i nie tylko, staje się coraz powszechniejszy.    Sytuacja epidemiczna sprawiła, że dzieci i młodzież spędzają większość czasu przy komputerach. Nauczanie zdalne jest rozwiązaniem koniecznym, jednocześnie wymagającym przebywania przed ekranem w dawce, która nie wpływa korzystnie na zdrowie i rozwój najmłodszych. Szkodliwy wpływ zbyt częstego kontaktu z ekranem może się wzmacniać w związku z wydłużaniem się okresu kwarantanny. Tymczasem do prawidłowego rozwoju mózgu i układu nerwowego dziecka oraz nastolatka potrzebne są różnorodne doświadczenia.

Negatywne skutki zbyt częstego i intensywnego udostępniania najmłodszym ekranów:

Wady postawy— stwierdza się u 90% polskich dzieci. Zbyt dużo czasu w pozycji siedzącej oraz mało ruchu wpływają na nieprawidłowości kształtowania się układu kostnego i osłabienie mięśni głębokich.
Problemy ze wzrokiem— częstą konsekwencją są problemy ze zmianą ostrości widzenia obiektów, które są położone dalej i obiektów znajdujących się bliżej.

Otyłość— w krajach europejskich nadwaga i otyłość występują u co czwartego dziecka i nastolatka w wieku szkolnym. Za jedną z przyczyn takiego stanu przyjmuje się powszechne zmniejszenie poziomu aktywności fizycznej i spędzanie czasu głównie w pozycji siedzącej.
Problemy ze snem— mózg stymulowany wieczorem światłem tabletu czy telefonu nie potrafi prawidłowo wejść w cykl snu.
Słabszy rozwój umiejętności poznawczych— bajki i gry skupiają uwagę, gdyż angażują podstawowe zmysły. Jednak odbiór treści pojawiających się na ekranie jest bierny. Nie aktywuje wyższych procesów poznawczych, które mogą rozwijać się słabiej niż u dzieci, które są zaangażowane w inne zadania.
Problemy z zachowaniem i koncentracją uwagi— dzieci nie potrafią jeszcze kontrolować siebie w taki sposób, jak dorośli. Płaty czołowe dojrzewają nawet w wieku nastoletnim, zatem słabszą kontrolę impulsów możemy obserwować również u młodzieży. Korzystając zbyt często z urządzeń ekranowych, młody człowiek nie uczy się samokontroli, a co się z tym wiąże — nie umie skupić się na innych treściach, które w mniejszym stopniu angażują jego zmysły. W związku z tym mogą się pojawiać trudności w koncentracji uwagi.
Agresja, lęki— ekrany stymulują układy zmysłów wzroku i słuchu, ale również wywołują emocje, za które odpowiada specjalna struktura w mózgu zwana ciałem migdałowatym. Ze względu na niedojrzałość układu nerwowego dzieci i młodzież nie zawsze są w stanie opanować silne emocje, których doświadczają podczas korzystania z urządzeń ekranowych. Dziecko może reagować agresją i lękiem na niemożność skorzystania z urządzenia lub próbę odebrania urządzenia przez rodziców, opiekunów.
Trudności w relacjach społecznych— dziecko potrzebuje dobrych relacji z rówieśnikami, rodzicami i bliskimi osobami, aby mogło prawidłowo wykształcić system kompetencji społecznych. Żadne urządzenie nie jest w stanie zastąpić tych kontaktów. Dzieci, które spędzają większość czasu z ekranem, mogą mieć różne braki w zakresie umiejętności społecznych i przez to doświadczać trudności w kontaktach z rówieśnikami.
Przyzwyczajenie do wysokiej stymulacji— mózg przyzwyczaja się do atrakcyjnych, silnych bodźców. Uczy się, angażować w bardzo szybką aktywność, która poprawia nastrój. Z tego wynikają późniejsze trudności z pracą nad czynnościami, które wymagają włożenia wysiłku w to, aby uzyskać oczekiwany efekt. Wszystkie inne zajęcia poza korzystaniem z urządzenia ekranowego mogą się wydawać dziecku nudne i nie sprawiać mu satysfakcji.
Rozregulowanie układu nagrody w mózgu— urządzenia ekranowe dostarczają silnej stymulacji, a korzystanie z nich często wiąże się z odczuwaniem przyjemności. Młode osoby, które zbyt często mają kontakt m.in. z telefonem, tabletem czy komputerem przyzwyczajają się do tego stanu. Korzystanie z określonych aktywności staje się dla nich ważną potrzebą regulującą nastrój oraz zbyt często stymulującą układ nagrody w mózgu.
Problematyczne korzystanie z urządzeń ekranowych— chociaż dla większości użytkowników Internet jest narzędziem, które ułatwia realizowanie zadań związanych z pracą czy szkołą, urozmaicającym formy komunikacji z bliskimi i przyjaciółmi lub stanowiącym jedną z form spędzania wolnego czasu, to w przypadku grupy internautów korzystanie z sieci może wymykać się spod kontroli. Problematyczne używanie Internetu (PUI) jest przedmiotem ożywionej dyskusji naukowej specjalistów z wielu dziedzin. Do tej pory zjawisko to nie zostało jednoznacznie rozpoznane i zdefiniowane. Specjaliści potwierdzają jednak, że dzieci i młodzież ze względu na swoje uwarunkowania rozwojowe i brak utrwalonych mechanizmów samokontroli mogą być bardziej podatna na utratę kontroli nad dostępem do bodźców, których dostarczają im urządzenia ekranowe.

Problematyczne używanie Internetu

Termin „nadużywanie Internetu” czy „problematyczne używanie” odnosi się do sytuacji, w której człowiek traci kontrolę nad czasem spędzonym on-line, co negatywnie wpływa na inne sfery jego życia. Zachowania, które zidentyfikowano wśród osób doświadczających tego problemu to:

• silne pragnienie/poczucie przymusu powtarzania zachowań dotyczących korzystania z mediów cyfrowych,
• utrata kontroli nad swoim zachowaniem,

• objawy stanu abstynencyjnego, pojawiające się w momencie przerwania zachowania w postaci negatywnych emocji, takich jak drażliwość, złość, wściekłość, smutek czy agresja,

• konieczność zwiększenia ilości czasu spędzanego w sieci,

• utrata zainteresowania innymi aktywnościami,

• zaniedbywanie podstawowych obowiązków domowych czy szkolnych,

• uporczywe kontynuowanie zachowania pomimo negatywnych konsekwencji, np. ciągłego zwracania uwagi przez rodziców, kłótni z tego powodu czy pogorszenia wyników w nauce.

Specjaliści twierdzą, że tło nadużywania Internetu mogą stanowić inne problemy, których doświadcza dziecko. Są to m.in. niezaspokojone potrzeby emocjonalne, brak uwagi rodziców, trudności w relacjach rówieśniczych, deficyty w kompetencjach społecznych, niska tolerancja na frustrację, trudności emocjonalne, problemy z tożsamością, niskie poczucie własnej wartości, odczuwanie silnego stresu szkolnego, negatywny stosunek do szkoły oraz doświadczanie przemocy rówieśniczej.

Skala problemu przed pandemią

Badania dotyczące problematycznego używania Internetu przez młodzież, przeprowadzone w 2019 r. przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę potwierdziły, że problematyczne używanie Internetu (PUI) występuje u 11,9% polskich nastolatków w wieku 12-17 lat. W tej grupie 11,4% to osoby z częściowymi objawami PUI, a 0,5% – z nasilonymi objawami PUI. Okazało się, że problem dotyczy w większym stopniu grupy starszych nastolatków w wieku 15-17 lat, a problematyczni użytkownicy Internetu to częściej dziewczęta. Wyniki badań potwierdziły też, że nastolatki nadużywające telefonu czy komputera częściej korzystają z portali społecznościowych, udostępniają na nich zdjęcia, oglądają filmiki, słuchają muzyki on-line, ściągają pliki, oglądają filmy i seriale, robią zakupy przez Internet oraz grają w gry hazardowe w sieci. Nierzadko mają też kontakt z niebezpiecznymi treściami, w tym dotyczącymi okaleczania się i sposobów popełniania samobójstwa, a także częściej podejmują zachowania autoagresywne. Rzadziej natomiast spędzają czas off-line – aktywnie uprawiając sport, czytając książki lub grając w gry planszowe.

Czas pandemii sprawił, że młode osoby wiele godzin dziennie wykorzystują urządzenia ekranowe. Może to budzić niepokój rodziców i opiekunów. Warto pamiętać, że diagnozy problemu powinien podjąć się przede wszystkim specjalista. Jeśli rodzic zauważył, że u dziecka pojawiły się określone symptomy, mogące wskazywać na to, że używa Internetu w sposób problematyczny powinien skorzystać z pomocy eksperta. Rodzic może również skontaktować się z bezpłatnym telefonem dla rodziców i profesjonalistów w sprawie bezpieczeństwa dzieci 800 100 100 i uzyskać wsparcie lub umówić się na konsultację bezpośrednią lub on-line w Poradni Dziecko w Sieci Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.

Nadużywanie Internetu – jak pomóc dziecku być off-line! 2/2 #kampania społeczna . Dzieci, które spędzają czas głównie przed ekranem, nie mają szans na poznawanie świata offline, przez co ich doświadczenia stają się uboższe. Konsekwencji zbyt częstego używania telefonów czy komputerów jest wiele.  Co zrobić, aby różnicować aktywności naszych dzieci? Jak wspierać najmłodszych i zapobiegać nadmiernemu korzystaniu z ekranów? 

Czynniki ochronne, które mogą zapobiegać nadużywaniu Internetu

Badania wyodrębniły kilka istotnych czynników ochronnych, które mogą zapobiegać występowaniu problemu nadużywania Internetu u dzieci i młodzieży. Należą do nich:

• wsparcie ze strony rodziny, rówieśników i nauczycieli,

• prowadzenie przez rodziców rozmów z dzieckiem na temat bezpieczeństwa w Internecie,
• zainteresowanie rodzica aktywnością dziecka on-line,

• regularne poświęcanie przez dziecko czasu na hobby nie związane z Internetem.

Warto zwrócić szczególną uwagę na rolę rodziców w kształtowaniu właściwych nawyków korzystania z mediów cyfrowych oraz na to, jakie kroki mogą oni podjąć, aby Internet stał się narzędziem wspomagającym rozwój młodej osoby.

Jak regulować wykorzystanie technologii przez wszystkich członków rodziny?

Rodzice mogą regulować korzystanie z nowych technologii przez wszystkich członków rodziny. W tym celu zachęca się ich do uporządkowania korzystania z urządzeń ekranowych za pomocą zestawu reguł, które wyznaczą granice i ramy użytkowania sieci w domu. Zbiór tych reguł można nazwać Domowymi Zasadami Ekranowymi. Jest kilka ważnych kwestii, na które warto zwrócić uwagę podczas tworzenia Domowych Zasad Ekranowych.:
Limity czasu korzystania z urządzeń ekranowych
Korzystanie z urządzeń ekranowych wpływa na inne aktywności, w tym na realizację obowiązków dnia codziennego. Dlatego ważne jest określenie ram czasowych używania ich przez członków rodziny. W przypadku dzieci dobrze jest ustalić odpowiednie dla wieku limity czasowe. Nie zaleca się udostępniania urządzeń ekranowych dzieciom do 2 roku życia, gdyż nie wspierają one rozwoju najważniejszych umiejętności. Czas korzystania z urządzeń ekranowych przez dzieci w wieku od 2 do 5 roku życia nie powinien przekraczać godziny dziennie. Aktywność on-line małego dziecka wymaga obecności rodzica, który będzie czuwał nad tym, co dzieje się na ekranie. W przypadku dzieci starszych, od 6 do 12 roku życia, czas korzystania z urządzeń ekranowych może wynosić do dwóch godzin dziennie. Rodzic powinien też nadzorować treści on-line, z którymi ma kontakt dziecko. Przyjmuje się, że dla nastolatków czas korzystania z urządzeń ekranowych, który nie wpływa na inne aktywności, to około dwóch godzin dziennie.

Dbanie o zróżnicowanie aktywności dnia codziennego

Do prawidłowego rozwoju dziecko potrzebuje zróżnicowanych aktywności, które wpływają na rozwój kluczowych umiejętności. Bardzo ważna jest aktywność fizyczna, która wspiera nie tylko rozwój fizyczny, lecz także rozwój układu nerwowego. Warto zarezerwować odpowiedni czas na aktywność fizyczną dzieci w ciągu dnia. Maluchy (do 2 roku życia) potrzebują przynajmniej trzech godzin aktywności fizycznej w ciągu dnia, natomiast dzieci starsze – minimum godzinę dziennie. Dzieciństwo to czas, w którym najważniejszą rolę odgrywają relacje z rodzicami czy opiekunami. Dlatego ważne jest zaplanowanie wspólnych aktywności, które będą wzmacniać i pogłębiać nasze więzi oraz stwarzać okazję do rozmów. Warto umożliwić dziecku uczestnictwo w zajęciach pozaszkolnych.

Stworzenie odpowiednich warunków dla odpoczynku

Człowiek, aby zachować zdrowie i dobrze się rozwijać, potrzebuje odpowiedniej ilości i jakości odpoczynku. Dlatego bardzo ważny jest sen, który służy m.in. regeneracji układu nerwowego. W zależności od wieku dzieci potrzebują:

• od minimum 8 godzin snu na dobę w przypadku nastolatków

• do ok. 17 godzin snu na dobę w przypadku maluchów do 2 roku życia (wliczając drzemki).

Nie zaleca się korzystania z urządzeń ekranowych przynajmniej godzinę przed snem, gdyż światło płynące ze smartfonów, tabletów zaburza wydzielanie melatoniny – hormonu, który jest potrzebny do zaśnięcia i dobrego, regenerującego snu. Korzystając wieczorem z ekranów, warto zmniejszyć ich jasność, a także zadbać, aby dzieci nie miały kontaktu ze szkodliwymi treściami oraz dużą liczbą bodźców.

Rodzinne strefy bez ekranów
W życiu codziennym warto zadbać o rodzinne strefy bez ekranów, w których urządzenia nie będą utrudniały wzajemnych relacji. Korzystanie z urządzeń ekranowych podczas posiłków może osłabiać więzi rodzinne oraz prowadzić do niezdrowych nawyków żywieniowych. Ważny jest wspólny czas z rodziną, gdy wszyscy jej członkowie są razem i nie korzystają z urządzeń elektronicznych. Można go wypełnić rozmową lub innymi, atrakcyjnymi dla wszystkich aktywnościami.

Ustalenie aktywności bez ekranów
Warto uwzględnić również aktywności, w czasie których korzystanie z ekranów może negatywnie wpływać na bezpieczeństwo, zdrowie czy jakość wykonywania zadań. Dobrze jest zrezygnować z ekranów po przebudzeniu, przy przechodzeniu przez ulicę, podczas podróży samochodem (z wyjątkiem długich wypraw). Warto zadbać o to, aby korzystanie z urządzeń ekranowych nie było jedynym sposobem na nudę. Zachęca się również do rezygnacji z nich podczas odrabiania pracy domowej czy podczas szkolnej nauki.

Sprawowanie kontroli rodzicielskiej
Towarzyszenie dziecku w różnych aktywnościach on-line umożliwia ochronę przed zagrożeniami i uczenie właściwych zachowań. Przy sprawowaniu kontroli rodzicielskiej rodzice mogą skorzystać z aplikacji, które ograniczają dostęp do określonych treści i programów oraz pomagają zachować limity czasowe korzystania z urządzeń.

Wartość edukacyjna aktywności dziecka on-line
Rodzice mogą zadbać o to, aby aktywności dziecka w sieci miały wartość edukacyjną. Warto wspierać te, które przyczyniają się do rozwoju osobistego i społecznego oraz rozwijania zainteresowań. Rodzic może czuwać nad tym, aby dziecko korzystało tylko z treści, aplikacji czy gier, które są dostosowane do jego wieku. Może również rozmawiać z nim na temat bezpieczeństwa on-line oraz uczulać je na zagrożenia związane z korzystaniem z nowych technologii.

Zasady w czasie pandemii ( i nie tylko)

Kwarantanna, która aktualnie wszystkich obowiązuje jest czasem wyjątkowym, mającym wpływ na funkcjonowanie wszystkich członków rodziny. To duża zmiana nawyków i stylu życia, która może być szczególnie odczuwalna przez dzieci. Na pozór są one w dobrej sytuacji, przebywając w domach z rodzeństwem i rodzicami. Być może wyrażają radość z tego, że nie muszą chodzić do szkoły czy przedszkola. Jednak kwarantanna wiąże się z wieloma ograniczeniami, które mogą być dotkliwe dla najmłodszych. Izolacja od grupy rówieśniczej, innych członków rodziny, brak zajęć dodatkowych oraz możliwości spędzania czasu wolnego na powietrzu mogą powodować napięcia i trudne emocje. Z drugiej strony duża ilość czasu w domu wymaga jego zagospodarowania. W świecie on-line można znaleźć zarówno treści edukacyjne, jak i służące rozrywce oraz kreatywnemu spędzaniu wolnego czasu. Jeśli w domu ustanowione są limity czasu na korzystanie z ekranów to — ze względu na trudną sytuację epidemiczną — można rozważyć warunkowe wydłużenie chwili z telefonem czy komputerem, pamiętając jednocześnie o zachowaniu rodzinnego czasu wolnego od ekranów oraz równowagi pomiędzy czasem spędzonym online i off – line. Dobrym rozwiązaniem wydaje się być umożliwienie dzieciom podtrzymywania kontaktów z bliskimi i przyjaciółmi nawet poprzez Internet. Różnorodność aplikacji umożliwiających rozmowy audio-wideo ułatwia taką formę komunikacji i może złagodzić skutki izolacji, której doświadcza dziecko. Badania potwierdzają, że urządzenia ekranowe używane do kontaktu z ważnymi osobami wspierają rozwój relacji, dlatego nie ma przeciwwskazań do przeprowadzania rozmów czy wideo-czatów z rodziną, krewnymi oraz przyjaciółmi. Warto pamiętać, że aktywność on-line małego dziecka wymaga obecności rodzica, który będzie czuwał nad tym, co dzieje się na ekranie, także w trakcie wideo-czatów. W tej sytuacji szczególnie warto zadbać o to, aby dziecko miało dostęp do treści, które są dostosowane do jego wieku i mają wartość edukacyjną. U starszych dzieci pojawia się duża potrzeba samodzielności, która wpływa na dążenie do bycia poza zasięgiem rodziców, również on-line. Dobrze jest interesować się tym, jak dziecko spędza czas w sieci. Warto zachęcać go do dzielenia się swoimi wątpliwościami z bliskimi oraz pokazywać, jak kreatywnie może korzystać z nowych technologii.

 

 

Grupa ,, Pszczółki” 4,5,6 latki – maj 2021r.Tutaj pobierz

 

Grupa ,,Zajączki”-3,4 latki. maj 2021r. Tutaj pobierz

 

 

 

 

Drodzy Rodzice !

Wszystkim leży na sercu zdrowie naszych pociech. Zapraszam wszystkich rodziców i smakoszy grillowania do przeczytania poniższego artykułu. 

List do rodziców- Smakosze grillowania -18.05.2021. Tutaj pobierz

 

Drodzy Rodzice !

Przed nami kilka świątecznych dni: 26.05.2021r. – Dzień Mamy, 1.06.2021r.-Dzień Dziecka, 23.06.2021r.- Dzień Ojca i  3.06.2021r. – (Boże Ciało), a może niektórzy będą mieli wtedy dłuższy weekend …  Nawet jeśli będziecie odpoczywali w domowym zaciszu, warto ten czas wykorzystać na budowanie relacji rodzinnych. Chwile spędzone w gronie ludzi bliskich sercu są niezwykle cenne! Wspólny wieczór przy wspólnej zabawie- grze może być odprężający. Zauważyłam , że dzieci ok. 5-6 lat (a nawet i młodsze), zainteresowane są różnymi grami/ dobie – rankami planszowymi. Strategiczna, pobudzająca kreatywność, dla tych, co chcą żyć eko, a może wzruszająca i pomagająca wyrażać swoje uczucia? Albo ta, którą najbardziej lubią Wasze dzieci lub ta, która leży na półce w domu trochę już zapomniana. A jeśli macie braki w grach, to jest okazja, by dziecku, a nawet całej rodzinie sprezentować grę ( są na rynku również zestawy kilku gier w jednym opakowaniu). Można wybrać taki temat gry, który zainteresuje Wasze dzieci. Znajdźcie coś dla siebie i swoich pociech!
Świąteczny dzień czy długi weekend to czas, który wiele osób chciałoby przeznaczyć na krótki wyjazd czy organizację grilla dla siebie i przyjaciół. Co jednak, gdy z planów wyjdą nici? Niestety , tegoroczna wiosna ma kaprysy! Nie trzeba się załamywać i zalegać na kanapie z pilotem w dłoni. Zorganizujcie planszówki i spędźcie wspólnie czas, pełen pozytywnych emocji i budujący rodzinne relacje, w domowym zaciszu.

 

    Grupa ,, Pszczółki” 4,5,6 latki – Czerwiec  2021r. Tutaj pobierz

 

Grupa ,,Zajączki”-3,4 latki. czerwiec 2021r. Tutaj pobierz